"De groene omgeving van de assistentiewoningen is een enorm pluspunt"

Corona 2020, voor iedereen totaal onverwacht: we gingen slapen en werden wakker in een “onbekende wereld” met grote gevolgen. Ook nieuwe bewoners van de assistentiewoningen De Reepkens hebben hun eigen verhaal :

Goedemorgen Véronique, jouw beide ouders zijn sinds kort nieuwe tevreden bewoners van één van onze assistentiewoningen De Reepkens, nabij WZC Moervaartheem. Kan je iets vertellen over het moment waarop jouw ouders een assistentiewoning overwogen ?

Even onbekend en onverwacht als Corona werd mama vorig jaar getroffen door “een beroerte”. Plots lag onze 84-jarige spring-in-het-veld in het ziekenhuis. Twee nog steeds hardwerkende ouders van 82 en 84 jaar, die nooit echt ziek waren geweest en die zelf ook nooit de tijd ervaren hadden, beseften dat ze ondertussen “ouder waren geworden”…

Voor mama was het aanvaarden om verder te leren leven met “een beperking” zeer lastig. Voor papa was het moeilijk zich te realiseren dat er hulp moest geboden worden en dat hij zijn vrijheid deels zou moeten opgeven. Als kind probeer je echter zoveel als mogelijk steun en hulp te bieden waar kan maar ondanks alle inspanningen botst men tegen verzet. Verzet omdat hun vroegere leven plots niet meer kon, verzet tegen de aanpassingen, verzet tegen een nieuwe onbekende toekomst. Maar tijd bracht raad en deed iedereen beseffen dat er écht een oplossing moest komen. Terugkeren naar de ouderlijke woning was, gezien de bouwstijl, onmogelijk geworden. Mama zou een “gevangene” zijn in haar eigen woning en papa een “slaaf” van het dubbele werk…dat wenst geen enkel kind zijn ouders toch toe?

En wat doe je dan ?
De afweging tussen een nieuwe woning kopen of verhuizen naar een gelijkvloers appartement liefst dicht in de buurt van de ouderlijke woning begon. Het werd een lange zoektocht met heel wat mails, afspraken en bezoeken, waarbij één ding steeds naar boven kwam : “een assistentiewoning is de beste keuze”! Een assistentiewoning geeft mijn ouders de kans nog lang zelfstandig te kunnen wonen, maar met de gerustheid te weten dat er steeds “hulp” in de buurt is. Mijn ouders kunnen kiezen of ze zelf willen koken of beroep doen op maaltijden en er zijn ook altijd professionelen in de buurt. Zowel op medisch als psychosociaal vlak, maar ook op “menselijk” vlak is er een goede ondersteuning. Vooral dat laatste mag zeker niet uit het oog verloren worden, want het was een bocht van 180° in een mensenleven op een hele korte tijd, voor ieder van ons.

Waarom kozen jullie precies voor onze site De Reepkens ?
In eerste instantie zochten we iets zo dicht mogelijk bij hun “vertrouwde” omgeving, omdat dit ook een zekere rust brengt. Papa zou wanneer hij dat zou willen, nog steeds in “zijnen hof” (groententuin) kunnen werken. De kans dat mijn ouders andere bewoners kennen uit de omliggende streek is hier groter. Daarenboven is er “De Moervaart”, ons zeker niet onbekend gezien onze kindertijd die we er doorbrachten en de mooie herinneringen die we er samen aan hebben. De groene omgeving is voor ons belangrijk omdat het mijn ouders een gevoel van “vrijheid” geeft.

Waar kon je goede informatie over assistentiewoningen De Reepkens vinden?
Internet speelde uiteraard een grote rol in onze zoektocht. Maar ook de verdere communicatie verliep vlot en correct. Een vrijblijvende uitnodiging maakte dat we zeker eens een kijkje gingen nemen.

Bij het eerste bezoek was papa reeds in de wolken … dit zegt veel over de aanpak en dus een dikke pluim voor de woonassistente Karen! Het vertrouwen zat gewoon goed.

Kan je de assistentiewoning van jouw ouders even omschrijven voor de lezers ?
De assistentiewoning van mijn ouders is voorzien van een ingerichte keuken, ruime eetplaats en salon, een hele grote slaapkamer en een volledig aangepaste badkamer. Ze hebben nu een inloopdouche met zitje en een toilet met armleuningen. Overal in hun woning zijn alarmknoppen aanwezig. De woning en de gemeenschappelijke ruimtes zijn perfect toegankelijk voor mensen met een rollator.

Hun auto staat veilig op de parking, waar bezoekers ook welkom zijn : geen enkel redenen dus om geen familiebijeenkomsten meer te geven J (na Corona uiteraard). Ze wonen omgeven door een mooie tuin, mee kleurend met de jaarseizoenen, waarin verhalen van vroeger ter sprake komen en waarin ze ook rust vinden. Samen halen we een frisse neus op bij een fijne wandeling langs de “Moervaart” waar vele bootjes en toeristen hen nog dat stukje vakantiegevoel geven. Ze wonen nu ook dicht bij het dorp dat makkelijk en veilig bereikbaar is via een verharde binnenweg. Ze genieten van de plaatselijke bakker en gaan wel eens naar de wekelijkse zaterdagmarkt. En voor een verdere uitstap nemen ze de auto of met wat geduld: “het busje komt zo”, ligt een opstapplaats van “De Lijn” vlakbij.

Om af te sluiten, wil ik nog een woordje kwijt over de andere bewoners van de assistentiewoningen. Er heerst daar een hele warme en zorgzame sfeer, met heel veel respect voor elkaars privacy, wat belangrijk is. Ook al zijn ze “alleen”, toch zijn ze er “SAMEN”!

Wil je iets vertellen over de begeleiding die jouw ouders kregen bij deze toch wel “grote stap” in hun leven?
Zoals ik reeds eerder vertelde: de eerste indruk is belangrijk! Die heeft de woonassistente Karen wel gemaakt bij papa, dat was duidelijk en daar ben ik heel blij om. Het was inderdaad een hele grote stap: een aanpassing in hun “nieuwe leven”, de beperking aanvaarden, maar ook een nieuw huis, een nieuwe omgeving, nieuwe buren. Daarbij was het van uiterste belang dat zij echt kunnen rekenen en vertrouwen op iemand zoals de woonassistente. Deze mensen doen hun job duidelijk met hart en ziel. Zij horen elke dag verhalen van andere ouderen in eenzelfde situatie, zij kunnen anders inspelen dan wij als kind. Elkeen zijn job zeker?

Zijn jullie tevreden met de overstap naar de assistentiewoning De Reepkens en in welke mate heeft het jullie leven veranderd ?
Deze vraag is nog “vers” voor ons. Ikzelf voel wel een zekere rust. Die was er bij papa ook al vanaf het begin : hij weet dat hij bij Karen terechtkan voor wat dan ook. Ik denk wel dat mijn ouders er op termijn positief zullen op terugkijken. Nu is het nog zoeken naar de meest simpele dingen …. want als de kinderen een verhuis doen in hun plaats, is dit niet evident. Ook al leggen ze voor 80 % alles terug op zijn plaats, toch is het opnieuw zoeken en wennen ….Met de nodige rust, aandacht en liefde komt dit allemaal in orde! Mijn ouders gaan, met de nodige ondersteuning, hun draai beetje bij beetje wel vinden.

Wil jij de lezers zelf nog iets meegeven ?
Men zegt steeds : “Oude bomen verplant men zomaar niet… “ Ik ben er van overtuigd dat het in sommige situaties een goede beslissing is, mits de juiste aandacht, veel liefde, een groot warm hart en de nodige zorg op de juiste plaats ... Ik ben er zeker van dat hun wortels de kracht zullen vinden zodat er de komende lente nieuwe blaadjes aan hun bomen zullen groeien! De weg ligt open naar een nieuwe mooie toekomst voor hun samen. Het ligt nu in hun eigen handen : het verleden koesterend, maar hulp aanvaarden en verder gaan…